In de richting van het Lauwersmeer zakt de zon naar de horizon. Midden in de versgeploegde klei staat een koppel reeën mooi te zijn in strijklicht. Het duurt niet lang meer voor de emmertarwe weer gezaaid wordt, precies daar waar de reeën staan. De woeste Groningse leegte is vandaag niet onbehaaglijk, maar uitnodigend. Zo in alles verschillend van het landschap van gras en water dat ons eigen is. Van kilo’s vet en melkeiwit praten we vlot mee, maar vandaag gaat het over Wilhelmina- en Julianatarwe en harde kaf. Want hier en langs de hele Groninger kust wordt een nieuwe Graanrepubliek gesticht: eenkoorn, gerst en emmer in plaats van mais en gras zover het oog reikt. Oude granen voor nieuwe toepassingen. Zonder klassenstrijd, met de gemeenschap.
Op de proefveldjes van museumboer…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
