‘Sloten zijn de levensaders van de provincie Groningen’, vindt Koos Buist, regisseur van de film Sloot. De film vertelt het verhaal over het leven in de sloot. Dat is bijzonder en zeer complex, in tegenstelling tot wat veel mensen denken als ze aan een sloot voorbij fietsen.
De kijker meenemen de sloot in, dat is wat Buist wil met zijn film, vertelt hij in zijn atelier in De Biotoop in Haren. De sloot, waar allerlei plantjes en diertjes leven zoals het kranswier en erwtenmosseltjes. ‘Mensen staan er niet bij stil wat er allemaal gebeurt in sloten. Ik probeer ze een kijkje te geven in deze wereld, om te laten zien hoe mooi die is.’ Drie elementen staan centraal in de film. ‘Het eerste is het waterlandschap in de vier seizoenen, het tweede vertelt over de sloten rondom de stad Groningen en in het laatste deel staan opkomst en neergang van het leven in de sloot centraal.
Skeletjes
We zitten in zijn atelier, waar van alles te zien is wat met natuur te maken heeft: skeletjes van vogeltjes, aquaria, visnetten. Buist is opgegroeid met natuur om zich heen, op het platteland. Hij stond als kleine jongen al langs de sloot met een schepnet allerlei diertjes en plantjes uit het water te vissen. In die tijd is zijn interesse voor het onderwaterleven in de boerensloot gewekt.
Sloot in Haren.
Blind filmen
‘Tsja, hoe is het begonnen…’, herhaalt Buist mijn vraag. In 2011 kocht Buist een microscoop en bekeek daar slootwater onder. ‘Wat ik zag onder de microscoop interesseerde me zo dat ik besloot een onderwatercamera te kopen. Ik had een lange stok waar mijn camera op bevestigd was. Die stak ik in het water en maakte zo opnames. Omdat ik op de wal stond en de camera onder water was, kon ik op het moment zelf niet zien wat ik filmde’, legt de regisseur uit. ‘Als ik thuis kwam na een middag filmen, wist ik nooit wat voor beelden ik geschoten had. De resultaten waren wisselend: de ene keer waren de beelden waardeloos, maar een volgende keer waren er prachtige beelden van bijvoorbeeld watergentiaan of algen te zien. Uit die resultaten heb ik associatief een scheppingsverhaal geconstrueerd. Mythische, filosofische, en religieuze boodschappen komen samen onder het wateroppervlak’, aldus Buist.
Oerlandschap
‘Het mooiste aan de sloten vind ik dat ze eigenlijk niet veranderen’, vertelt Buist. ‘Het landschap zoals we dat zien verandert continu. Er wordt gebouwd, gesloopt, veranderd en altijd is het in verandering.’ In sloten zie je dat volgens Buist veel minder: ‘Een sloot is eigenlijk een oeroud landschap.’
Vragen
Buist hoopt dat zijn film vragen zal oproepen bij het publiek: ‘Ik heb geprobeerd de film zo te maken dat mensen met vragen achterblijven. Ik heb zelf namelijk ook vragen en weet op sommige dingen ook niet het juiste antwoord. Je komt nu eenmaal niet overal achter.’
Zondag 6 december vindt de zestigste editie plaats van Groningse Nieuwe, dat georganiseerd wordt door Groninger Forum en Groninger Videolandschap. Tijdens dit evenement is de première van Sloot. Meer informatie over de première en kaartverkoop lees u hier.
