Ik lig in bed en probeer me voor te stellen hoe het is om een aardbeving mee te maken. Een zware vrachtwagen die door de straat rijdt, dat lukt me wel. Schuddende meubels, rinkelende kopjes in de kast, dat is al moeilijker. Hoe klinkt een beving van vijf eigenlijk? Gaat de aarde grommen, is het een diep zoemen of een scherp scheuren?
En hoe voelt de angst? In het donker denk ik aan de kinderen. Hoe moet ik ze redden als het dak instort, als de gevel naar binnen klapt? Ik bedenk verschillende scenario’s. De slaapkamerdeuren moeten open blijven staan, dan kunnen ze niet klem komen te zitten als de deurposten ontzetten. En ik moet de babyfoon weer installeren.
Hoe voelt de woede? En de onmacht? Waarschijnlijk als iets wat de een langzaam opvreet van binnen en de ander met de trekker naar…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €52,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
