Wat bracht de Eems Dollard Regio ons in veertig jaar? Alice Düwel interviewt EDR-directeur Karel Groen (op foto links) en Hermann Wessels, directeur van het EU-programma INTERREG. U vindt het hele verhaal (in het Duits) op de pagina’s 14 tot en met 17 van de Beste Buren Special. Hier vindt u een samenvatting in het Nederlands.
De Eems Dollard Regio (EDR) vormt inmiddels veertig jaar de verbindingsschakel tussen Duitsland en Nederland. EDR-directeur Karel Groen en Hermann Wessels, directeur van het EU programma INTERREG, zien de grensoverschrijdende projecten als de belangrijkste vader van het succes. Die zorgen voor de gemeenschappelijke structuren en ontmoetingen tussen de buren.
Het grensgebied heeft zich zowel aan de Duitse als aan de Nederlandse kant ontwikkeld tot een Europees economisch gebied. Om zo ver te komen waren met name infrastructurele projecten van belang. Denk aan de Wunderline – de treinverbinding tussen Groningen en Bremen – en de mede door Nederland betaalde snelweg A31. Bedrijven werken graag samen met mensen en bedrijven uit het buurland. Ook kennisinstituten aan beide kanten van de gre…
Wat bracht de Eems Dollard Regio ons in veertig jaar? Alice Düwel interviewt EDR-directeur Karel Groen (op foto links) en Hermann Wessels, directeur van het EU-programma INTERREG. U vindt het hele verhaal (in het Duits) op de pagina’s 14 tot en met 17 van de Beste Buren Special. Hier vindt u een samenvatting in het Nederlands.
De Eems Dollard Regio (EDR) vormt inmiddels veertig jaar de verbindingsschakel tussen Duitsland en Nederland. EDR-directeur Karel Groen en Hermann Wessels, directeur van het EU programma INTERREG, zien de grensoverschrijdende projecten als de belangrijkste vader van het succes. Die zorgen voor de gemeenschappelijke structuren en ontmoetingen tussen de buren.
Het grensgebied heeft zich zowel aan de Duitse als aan de Nederlandse kant ontwikkeld tot een Europees economisch gebied. Om zo ver te komen waren met name infrastructurele projecten van belang. Denk aan de Wunderline – de treinverbinding tussen Groningen en Bremen – en de mede door Nederland betaalde snelweg A31. Bedrijven werken graag samen met mensen en bedrijven uit het buurland. Ook kennisinstituten aan beide kanten van de grens zoeken elkaar op.
De culturele verschillen zijn relatief klein. Toch zijn er weleens problemen en verloopt de samenwerking over de grens niet altijd soepel. Dat komt doordat de samenleving aan beide zijden van de grens anders is georganiseerd. Dat vergt extra tijd en ook geld – wat niet altijd voorhanden is. Zo moest het in 2008 opgerichte Eems-Dollard symfonie-orkest voor jongeren in 2015 weer stoppen. Dat was jammer, want het orkest bracht muzikanten van beide landen voor oefensessies en concerten bij elkaar en zorgde voor mooie connecties. ‘Wij hebben dit jongerenorkest zes jaar lang begeleid en gefinancierd’, zegt Wesssels. ‘Het was onze bedoeling om een geïnstitutionaliseerde subsidiëring voor elkaar te krijgen. In het verleden hebben wij met een dergelijke constructie in Nedersaksen succes gehad, maar hier is het helaas niet gelukt.’
Na veertig jaar EDR zijn de voorwaarden voor samenwerking sterk verbeterd, maar het werk is nog lang niet af. Om Karel Groen te citeren: ‘We hebben elkaar nodig. Als er iets ontbreekt, bel je aan bij je buurman en die helpt je graag met een kopje suiker. In plaats van met de rug naar de grens toe te gaan staan, zouden wij elkaar meer in de ogen moeten kijken. Hoe meer wij gewoon de mouwen opstropen, beleven en ontmoeten, des te harder de liefde verder zal groeien.’
Dit artikel staat in NB#BesteBuren 2018.
