Iedere week op onze website een nieuw perspectief op het landschap. Deze week beschrijft Frans Kerver het landschap als plek om in te verdwijnen.

Je kan mij tegenwoordig geen groter plezier doen, dan een vakantiekiek te appen. Jij bent weg en ik ben er ook even uit, waar jij bent. Bergen zie ik vaak zo, en veel zon, zee, wolkenluchten. Een vriend was afgelopen september in Patagonië, spectaculaire foto’s: watervallen, steile rotspartijen. Weinig groen trouwens -wat wel jammer was; groen heeft een kalmerend effect. Mijn landschap is overal op de wereld, groen dus bij voorkeur, weinig stenen (is de stad ook een landschap?); cliché natuur, waar ik in wegkruip. In mijn hoofd ben ik dan snel ergens anders. Ik gun mijn hoofd vakantie, voor een kort moment. Scheelt een hoop mediteren.

Dat het niet zoveel uitmaakt, waar die foto’s vandaan komen, geeft toch te denken. Zo lang het groene beelden zijn (natuur) voldoen ze aan een onbewust d…

Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.