Hier, achter de Westerzeedijk, aan de voet van de Stenen Man, een replica van een grenspaal uit 1576, ligt een tamelijk onooglijk strandje waar mensen hun honden uitlaten en kinderen op mooie dagen met emmertjes in de weer zijn. Soms is het zand smetteloos wit, dan ligt er weer een dikke, walmende brij, aangespoeld slib uit de Waddenzee. Je voeten zakken er diep in weg, slijmerige grijpvingers en merkwaardige knobbels glijden onder je voetzolen.
Onder strandpaviljoen Zilt kleden we ons om, niet preuts, gewoon even praktisch, snel, snel, want voor je het weet, keert het tij. Dit ploegje traint al vijftien jaar samen; Willem, Eric, Pier, Raimond, Albert, Janneke, Douwina, Klaas Jan, Rommie en natuurlijk de nestor van het gezelschap, de kleine, ranke, taaie Jelle Haan, hartstocht…
Wij willen onze journalistiek zo open mogelijk houden omdat we onze liefde voor het Noorden graag met iedereen delen. Om deze onafhankelijke journalistiek mogelijk te maken, investeren wij veel tijd. Wij hebben lezers nodig om dit te kunnen blijven doen. Voor slechts €57,50 per jaar kun je ons steunen en krijg je vier keer per jaar ons tijdschrift opgestuurd.
