Een blauwgrijze lucht en een felroze kevercabriolet waar twee mijters uit tevoorschijn komen. ‘De Sint en zijn beste vriend’, zo heet de foto die Ester Afman (52) instuurde naar de Groninger Scheurkalender. ‘Het was een mooie dag. De zon scheen en ik werd vrolijk toen ik de kever met Sinterklazen zag. Ik houd ervan als in een foto iets zit waar je even om glimlacht’, vertelt Afman. Ze had goede hoop dat het beeld geselecteerd zou worden voor de Scheurkalender. Lachend vertelt ze: ‘Toen ik het instuurde dacht ik: als dit geen 5 decemberfoto wordt, dan weet ik het ook niet meer.’
Afman heeft oog voor fotografie. Haar huis verklapt al dat ze een creatieveling is. In haar bontgekleurde woonkamer hangen tal van zelfgeschoten foto’s, waaronder een typisch Gronings landschap met koeien en een eigen versie van Het melkmeisje. In haar tuin staat een zwart, houten schuurtje: haar fotostudio waar ze portretten maakt. Nu nog als bijbaantje, maar ze hoopt over een aantal jaar haar werk als leidinggevende in de zorg in te ruilen voor een baan als fulltime fotograaf.
Die wens kwam in de coronatijd naar boven. De tijd stond even stil, waardoor Afman meer met fotografie bezig kon zijn. Het gaf ook ruimte om na te denken over het leven: ‘welke dromen wil ik nog waarmaken? Ik heb fotograferen altijd leuk gevonden, maar ik heb er nooit genoeg tijd voor gehad.’ Dat verandert nu ze ervoor kiest van haar hobby haar carrière te maken.
In maart zette ze de eerste stap om haar fotografiedroom te verwezenlijken. Na een stevige voorselectie begon ze aan de Fotoacademie, waarvoor ze een aantal keer per maand vanuit Groningen afreist naar Amsterdam. Ze combineert de deeltijdopleiding met haar baan in de zorg, maar fotografie spookt dag en nacht door haar hoofd. ‘Ik denk alleen nog maar in foto’s op dit moment, ik droom er zelfs over.’
De veelzijdigheid is een van de aspecten die fotografie mooi maakt, volgens Afman. Ze moet zich dan ook nog specialiseren. ‘Het alledaagse leven vangen vind ik prachtig, gewone mensen vastleggen met al hun eigenaardigheden.’ Maar ze houdt ook van meer gestileerde beelden. ‘Fotografie kan alles heel mooi maken.’
Verschillende momenten vereeuwigen, daar gaat het Afman om. ‘Je bewaart iets. Je houdt een moment vast dat er later niet meer is.’ Dat is misschien wel waarom haar foto geselecteerd is voor de Scheurkalender: het beeld vereeuwigt een moment waar je om glimlacht. ‘De oude tijd krijg je natuurlijk nooit terug, maar in foto’s is het er nog. Dat vind ik mooi.’
Na haar inzending voor de Groninger Scheurkalender van dit jaar heeft Afman de smaak te pakken. De foto die ze komend jaar instuurt is al geschoten. Het plaatje, gemaakt in het Forum Groningen, ligt vast klaar op de keukentafel.
