Waar moet het toch heen met Drenthe? Achter een ogenschijnlijk opgewekte campagne om alle Drenten te laten meedenken over ‘het gezicht’ van de provincie, gaat duidelijk diepe vertwijfeling schuil. Maar als het goed is, komt aan deze identiteitscrisis in mei een eind. Dan kiezen Gedeputeerde Staten uit alle geschetste gezichten één typering, als leidraad voor een nieuw omgevingsbeleid. Wordt het – ik verzin maar iets – ‘Drenthe: authentiek en toch dynamisch’? ‘Drenthe: smeltkroes voor grijs goud’? ‘Drenthe: een kei van een provincie’? Of toch nog verrassend: ‘Drenthe dopt z’n eigen (bruine) bonen’? Dan maar zelfbestuur, nu er geen Zuiderzeelijn komt!
Kortgeleden kwam mij de huis-aan-huis-verspreide oproep onder ogen, waarin Drenten kregen uitgelegd ‘hoe we komen tot hét gezicht van Drenthe’. Dat gaat zo. Eerst spreken drie groeperingen zich uit over hun Drentse droom, te weten: Partners (gemeenten, rijk, waterschappen en belangenorganisaties), Burgers (inwoners en ondernemers) en Provincie (ja, ook al geeft ze geen
visionaire voorzetten: de provincie zit niet stil!). Dit leidt, dankzij een geheimzinnig proces van ‘comprimeren’, tot één gezicht per sectie. In april krijgt de bevolking de drie gecomprimeerde gezichten voorgelegd in een speciale krant. Ook wil het provinciebestuur het democratische oor te luisteren leggen tijdens straatinterviews, bij de Drentse discussiewebsite www.reuring.nl en bij een denktank.
Wie dit traject even op zich laat inwerken, voorziet een wel heel compromiezerige uitkomst. Maar als je verder leest in de provinciefolder, blijkt dit nog een te optimistische verwachting. Er staat dat er al scenario’s (‘bouwstenen’) klaarliggen om snel aan de slag te kunnen wanneer bijvoorbeeld dit profiel gaat winnen: ‘Drenthe als werkprovincie’. Of: ‘Drenthe als de woonprovincie voor oudere kapitaalkrachtigen’. Zo schraal stelt het bestuur zich een stevig stuur voor de komende vijftien jaar dus voor. Het zal me benieuwen wat het lot wordt van alle thema’s die buiten de boot gaan vallen.
