De nieuwe Crossbill Waddengids is er! Het is een prachtig en compleet reisboek met zowel aandacht voor de eilanden als de Waddenzee en het vaste land. Een boek dat je laat begrijpen waarom de Waddenzee het ‘Utrecht centraal’ is voor veel dieren. Een boek ook dat je met routes uitnodigt om er rond te lopen of fietsen zodat je de dieren en landschappen echt leert kennen.
Onder grote belangstelling van boswachters en natuurbeschermers presenteerde Dirk Hilbers op donderdag 21 februari zijn reisgids voor de Wadden. De dag erna viel hij al bij veel Noorderbreedte-lezers in de bus want die kregen in december al een voorpublicatie aangeboden met de mogelijkheid om erop in te tekenen.
Hilbers was trots en blij, maar schuwde niet de meest gestelde vraag op tafel te leggen: doe je er wel goed aan om het mooiste natuurgebied van Nederland te ontsluiten voor een grote groep mensen? ‘Dat is een hele relevante vraag’, zei hij. Om vervolgens te antwoorden: ‘Toeristen redden de Waddenzee.’ Want pas als mensen zich beginnen te verwonderen over al die mooie landschappen, pas nadat ze de bijzondere planten en dieren leren zien, pas nadat ze de bijzondere geschiedenis ervaren, komen mensen ertoe het gebied te gaan beschermen. ‘Alles begint met verwondering.’ Wie langs een slaperdijk loopt en zich realiseert dat deze vroeger de zee tegenhield, dat hij aangelegd is door lokale boeren en vervolgens ziet dat juist daar de gele kwikstaarten leven, die boort een zee aan liefde voor het landschap aan. ‘Ja’, zo gaf Hilbers toe, ‘liefde kan omslaan in wurging.’ De impact van toerisme op een gebied kan negatief uitwerken, bijvoorbeeld door loslopende honden die vogels verstoren. Maar toerisme kan ook een positief effect hebben op de levendigheid van de streek. De gids draagt bij aan ‘goed gebruik’ van dat unieke getijdenlandschap.
Hilbers overhandigde de eerste Waddengids aan Lutz Jacobi, de voorzitter van de Waddenvereniging. Zij toonde zich verheugd over de gids die helpt voorkomen dat recreanten als ‘een blinde kip’ door de duinen fietsen zonder de orchideeën te zien – of er zelfs dwars overheen te struinen. ‘Laten we de blinde kippen opvoeden’, besloot ze en hen ‘verwondering’ cadeau doen.
